Blik "Het melkmeisje - meisje met de parel" Johannes Vermeer

Blik "Het melkmeisje - meisje met de parel" Johannes Vermeer. 

Beschrijving
Cylindrisch blik voorzien van los oversluitdeksel, waarvan de decoratie bestaat uit twee van de bekendste schilderijen van Johannes Vermeer. Te weten "Het melkmeisje" en "Meisje met de parel". Goudkleurige ondergrond. Tekst in het Engels en Nederlands op deksel en blik.

Conditie
Dit blik verkeert in een goede, nette staat. 

Afmetingen

• Hoogte: 15,7 cm. 
• Diameter: 11 cm. 

Johannes Vermeer (gedoopt te Delft, 31 oktober 1632 – begraven aldaar, 15 december 1675) was een Nederlands kunstschilder in de Gouden Eeuw.

Vermeer had een voorkeur voor tijdloze, ingetogen momenten. Hij blijft raadselachtig vanwege de onnavolgbare kleurstelling en het verbijsterende lichtgehalte. Vermeers schilderijen, meestal genrestukken en een paar historiestukken, allegorieën en stadsgezichten, onderscheiden zich door een subtiel kleurgebruik en een ideale compositie. Hij gebruikte soms dure pigmenten en had een grote voorkeur voor ultramarijn en loodtingeel.

Het melkmeisje, ook wel De keuken- of melkmeid genoemd, is een schilderij van de Hollandse meester Johannes Vermeer uit circa 1660. In een veilingcatalogus uit 1696 wordt het werk vermeld als Een Meyd die Melk uytgiet.

De benaming Het melkmeisje is feitelijk onjuist omdat een melkmeisje een vrouw was die melk aan huis bezorgde; de hier afgebeelde vrouw is een keukenmeid. Ze is als zodanig te herkennen vanwege haar eenvoudige kleding en gestreken hoofdkapje. Ze staat in het midden van de afbeelding, in een kamer met aan de linkerzijde een venster, waardoor het licht binnenvalt. Voor haar, aan de linkerzijde en onder het venster, bevindt zich een tafel, bedekt met een kleed, waarop een mand met brood, een kan, en andere waren staan. De meid schenkt melk vanuit een kruik in een schaal die ook op tafel staat; haar aandacht is gericht op het schenken. De ruimte is schaars ingericht, rechts is een voetenstoof afgebeeld. De muur achter haar suggereert een kamer met een verleden; er zitten wat gaten in en er steken twee spijkers uit. Met radiografisch en infraroodonderzoek werd vastgesteld dat Vermeer oorspronkelijk op de muur achter de meid iets had geschilderd dat op een rechthoek leek, mogelijk een schoorsteenmantel of een plattegrond. Rechts beneden stond eerst een wasmand afgebeeld, die vervangen werd door de voetenstoof en een rij blauwwitte tegeltjes. Vermeer creëerde door die wijzigingen meer rust in de compositie en de aandacht van de beschouwer werd nog meer op de meid en haar handeling gericht.

Meisje met de parel is een schilderij uit circa 1665-1667 van de Hollandse meester Johannes Vermeer. Het is uitgegroeid tot diens populairste schilderij. Meisje met de parel kwam in 1902 in het bezit van het Mauritshuis in Den Haag.

Het schilderij is een zogenaamde tronie, een studie van een opvallend gezicht, een gelaatsuitdrukking of karakter. Rembrandt maakte dit genre in de 17e eeuw populair. Tronies werden in groten getale voor de open markt geproduceerd. Anders dan bij portretten waren de modellen vrijwel altijd anoniem. Net als Vermeers andere modellen heeft men het meisje nooit kunnen identificeren. Hoewel zijn oudste dochter Maria, die in die periode twaalf, dertien jaar oud was, als kandidaat wordt genoemd is daar geen enkel bewijs voor.

Het afgebeelde meisje draagt een blauwe tulband met een gele, omlaag vallende doek. De tulband werd nat-in-nat geschilderd en bevat tinten van een mix van loodwit en ultramarijn, met daaroverheen een ultramarijn-blauwe glacislaag.

De hoofdbedekking contrasteert met het bruinachtig gele jasje met de witte kraag. In het oog springt de 'parel', die geen parel is; een grootse creatie van glimlichten en schaduwen en rafelige randen.[3] Met twee verfstreken gaf Vermeer linksboven een helder lichtaccent en onderaan een weerschijn van haar witte kraag. Gezien de grootte is het eerder een glazen, gelakte 'druppeloorbel' dan een natuurlijke parel. Ook de modellen op Meisje met de rode hoed en Meisje met de fluit dragen dergelijke oorbellen.

Het lijkt alsof het meisje met haar onbevangen blik direct contact zoekt met de toeschouwer. Haar vochtige, extra rood aangezette lippen geven haar een sensuele uitstraling. Het meisje heeft geen wenkbrauwen, noch wimpers. De achtergrond is zwart, maar was oorspronkelijk donkergroen. Door de aantasting van kleur en glans is die laag in de loop der eeuwen donkerder geworden.