Vintage blik met Portret van een man met rode tulband

Vintage blik met Portret van een man met rode tulband. 

Beschrijving
Rechthoekig blik met scharnierend deksel. Op het deksel een afbeelding van het schilderij van de nederlandse kunstschilder Jan van Eyck "Portret van een man met rode tulband". De decoratie van het blik bestaat uit een overwegend rode ondergrond met ornamenten in zwart en goud. Over het deksel en de zijkanten siert een zwarte band met gouden versieringen het blik. De versieringen op het blik zijn uitgevoerd in reliëf. Op de kopse kanten van het blik staat een heraldisch wapen. Aan de onderzijde heeft dit blik vier halfbolvormige pootjes.

Conditie
Dit blik verkeert in een mooie vintage staat met aan leeftijd gerelateerde sporen van gebruik en slijtage.

Formaat

• Hoogte: 11,5 cm. 
• Lengte: 20,2 cm. 
• Breedte: 13,4 cm. 

Portret van een man met rode tulband, ook wel Portret van een man getiteld, is een schilderij van de Zuid-Nederlandse kunstschilder Jan van Eyck, olie op paneel, 26 x 19 centimeter groot, gemaakt in 1433. Vermoedelijk is het een zelfportret. Het schilderij bevindt zich sinds 1851 in de collectie van het National Gallery in Londen. Al sinds de zeventiende eeuw, toen het in Antwerpen verworven werd door de kunstverzamelaar Thomas Howard, bevindt het portret zich in Engeland.

Portret van een man met rode tulband is een voor die tijd buitengewoon krachtig portret. Van Eyck creëert een geconcentreerd contrast tussen het van links belichtte gezicht, de kunstig gedrapeerde kaproen en de donkere achtergrond, waarin al het verdere wegvalt. De gelaatstrekken steken helder en gedetailleerd af. De kraaienpootjes rond de ogen en de baardstoppels op de kin zijn met te precisie weergegeven. In de ogen zijn als kleine lichtvlekjes zelfs de ateliervensters weerspiegeld.

Het schilderij geldt algemeen als een mijlpaal in de portretschilderkunst. Het unieke zit hem vooral in de grote concentratie in de blik op het gezicht van de afgebeelde persoon. Voor het eerst wordt hier de blik vanuit het schilderij aangewend om intimiteit en verstandhouding tussen toeschouwer en portret te impliceren. Het directe oogcontact suggereert bovendien dat het een zelfportret is, geschilderd vanaf een spiegelbeeld. Het zou dan een pendant kunnen zijn van zijn later geschilderde Portret van Margarete van Eyck, de vrouw van de schilder. De intimiteit van beide portretten suggereren dat het om werken uit de privésfeer gaat, niet in opdracht gemaakt.